Ελλάδα είναι και οι επιχειρήσεις που καταστρέφονται από τους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων.
Το τελευταίο διάστημα των 40 ημερών περίπου βλέπουμε τις επιχειρήσεις που δεν μπορούν να λειτουργήσουν με τους περιορισμούς που υπάρχουν στην κίνηση κεφαλαίων.
Είτε έχουν έλλειψη πρώτων υλών αφού δεν μπορούν να πληρώσουν τους προμηθευτές τους στο εξωτερικό είτε γιατί δεν έχουν πλήρη δυνατότητα εξυπηρέτησης από τις τράπεζες στις συναλλαγές τους για διαφόρους λόγους.
Τα αποτελέσματα στην αγορά δυστυχώς είναι δραματικά. Η χώρα έχει επιστρέψει στην ύφεση , η ανεργία έχει εκτοξευτεί -για μια ακόμη φορά αποκλειστικά και μόνο από τον ιδιωτικό τομέα-και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη.
Αυτοί που σε τελική ανάλυση πληρώνουν τα σπασμένα είναι οι εξαγωγείς, οι βιομηχανίες ,οι επαγγελματίες, οι εμπορικές και οι βιοτεχνικές επιχειρήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν ακραίες συνθήκες, προκειμένου να επιβιώσουν και να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους.
Πολύ περισσότερο, τώρα, που λαμβάνονται νέα φορολογικά μέτρα, τα οποία τις επιβαρύνουν.
Στην Κύπρο όπου υπήρξε ανάλογο πρόβλημα μέσα σε έξι μέρες από την εφαρμογή των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων οι επιχειρήσεις εξυπηρετούντο κανονικά .Εκεί όπως φαίνεται κατάλαβε η κυβέρνηση πόσο σημαντικό είναι να λειτουργούν οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα και έκαναν ότι έπρεπε για να τις στηρίξουν. Όπως ήταν επόμενο εκεί στην Κύπρο οι εργαζόμενοι είχαν τη δουλειά τους ,οι επιχειρήσεις πλήρωναν τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές στο κράτος και η οικονομία λειτουργούσε.
Εδώ στην Ελλάδα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά . Οι τράπεζες έχουν εντολή από την κυβέρνηση να δίνουν καθημερινά ένα πολύ μικρό ποσό στις επιχειρήσεις για πληρωμές στο εξωτερικό και εισαγωγές προϊόντων και υλικών . Το ημερήσιο όριο χορηγήσεων για πληρωμές επιχειρήσεων στο εξωτερικό για τις μεγάλες τράπεζες είναι 5 .000.00 ευρώ ενώ στις συνεταιριστικές 60.000 ευρώ . Ποια επιχείρηση θα πρωτο-εξυπηρετηθεί με αυτά τα ποσά ; Μήπως πρέπει η κυβέρνηση να αλλάξει τους ρυθμούς και τις προτεραιότητες στη διαπραγμάτευση και να λάβει υπ όψιν ότι πρέπει να χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις πριν κλείσουν οριστικά ; Αν αργήσει και άλλο στο θέμα αυτό οι πελάτες που με τόσο κόπο και χρήμα απέκτησαν οι ελληνικές επιχειρήσεις θα χαθούν και ωφέλεια θα έχουν οι ανταγωνιστές από γειτονικές χώρες .
Είναι κρίσιμο να ακούσει η κυβέρνηση τις προτάσεις που καθημερινά διατυπώνουν οι εκπρόσωποι του ιδιωτικού τομέα όπως είναι τα Επιμελητήρια ,οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ,ΣΕΒ, ΓΣΕΕ, ΕΣΕΕ, κλπ.
Ενδεικτικά αναφέρω μερικές από τις προτάσεις
Πρώτον, να ομαλοποιηθεί πλήρως η λειτουργία των τραπεζών για να μπορέσει να επανέλθει απολύτως και η λειτουργία της αγοράς. Να ρυθμιστεί άμεσα το ζήτημα των μεταχρονολογημένων επιταγών, καθώς και της πληρωμής στα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία, που οδηγούν αδίκως πολλούς επιχειρηματίες στα κατάστιχα του Τειρεσία. Την αναστολή των πληρωμών στις ρυθμίσεις των 100 δόσεων. Να επιταχυνθούν άμεσα οι διαδικασίες έγκρισης εμβασμάτων στο εξωτερικό για την πληρωμή τιμολογίων που αφορούν στο τις εισαγωγές α’ υλών, ενδιάμεσων προϊόντων κλπ. Ήδη άρχισε να παρατηρείται έλλειψη προϊόντων και κάποιοι επιτήδειοι εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση, κερδοσκοπούν.
Δεύτερον, να προωθηθούν άμεσα τα χρηματοδοτικά προγράμματα του ΕΣΠΑ. Να ολοκληρωθούν και να πληρωθούν όσα εκκρεμούν και να προκηρυχτούν αυτά που έχουν εξαγγελθεί.
Τρίτον, να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την κίνηση κεφαλαίων για παραγωγικούς και εμπορικούς σκοπούς. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία και οι παραγωγικές δυνάμεις σηκώνουν το βάρος της οικονομίας και διαμορφώνουν το ΑΕΠ.
Τέταρτον, να δημιουργηθεί ένα αδιαπραγμάτευτα σταθερό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, με ευρύτερες συναινέσεις, που ευνοεί τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. Το πρόβλημα της χώρας είναι η πολιτική αστάθεια και η αβεβαιότητα που έχει δημιουργηθεί και επιτείνεται με την υφέρπουνε φημολογία για πρόωρες εκλογές, που πρέπει να αποφευχθούν.
Δεν πρέπει να διαφεύγει από το μυαλό κανενός μας ότι η ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας περνάει μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία και την παραγωγή που σήμερα είναι τελματωμένες. Τα όποια μνημόνια θα πληρωθούν με την ανάπτυξη και την επανεκκίνηση των υγειών τομέων παραγωγής, την αγροτική οικονομία, την μεταποίηση, τον τουρισμό, τις μεταφορές, την ναυτιλία και τις υπηρεσίες.
Για να μπορέσουν να λειτουργήσουν αυτοί οι τομείς προαπαιτούμενο είναι η πολιτική σταθερότητα, καθώς και η αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων και του ευρωπαϊκού κεκτημένου γενικότερα.
Γι’ αυτό οι παραγωγικοί φορείς ζητούμε από την κυβέρνηση και κυρίως από τον πρωθυπουργό να αναλάβει όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να δημιουργηθεί επιτέλους το σταθερό περιβάλλον της ανάπτυξης.
Βασίλης Νανόπουλος
Πρόεδρος Επιμελητηρίου Κορινθίας-αντιπρόεδρος ΕΦΕΠΑΕ
