Τι ζητάμε από την κυβέρνηση
που προέκυψε από τις εκλογές της 4ης/10/09
του Προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος,
Γεωργίου Κασιμάτη
Τα Επιμελητήρια της χώρας είναι οι βασικοί θεσμοθετημένοι σύμβουλοι της εκάστοτε κυβέρνησης σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Με την ιδιότητά μας αυτή θα είμαστε δίπλα και στη νέα κυβέρνηση, με συγκεκριμένες ιδέες και τεκμηριωμένες προτάσεις για μία ταχύρρυθμη ανάπτυξη. Εκείνα πάντως που θα θέλαμε να επισημάνουμε και να ζητήσουμε την ένταξή τους στο πρόγραμμα που θα εφαρμόσει, μπορούν να συνοψισθούν στα κάτωθι:
1. Ο διάλογος ανάμεσα στην Πολιτεία και τον επιχειρηματικό κόσμο θα πρέπει να είναι συνεχής, ουσιαστικός και δημιουργικός, για να αποφεύγονται οι αιφνιδιασμοί των επιχειρήσεων και να προωθούνται επιλογές που θα έχουν την ευρύτερη δυνατή αποδοχή εκ μέρους όλων των ενδιαφερόμενων πλευρών, ώστε να είναι αποτελεσματικές.
2. Η άσκηση μιας δυναμικής κοινωνικής πολιτικής προϋποθέτει την παραγωγή αυξημένου εθνικού πλούτου! Κάθε άλλη επιλογή, διογκώνει το δημόσιο χρέος και διευρύνει τα ελλείμματα της χώρας.
3. Αποτελεσματικότερος φορέας δημιουργίας εθνικού πλούτου είναι – κατά γενική ομολογία – διαχρονικά, η ιδιωτική επιχείρηση. Η ενθάρρυνση, κατά συνέπεια, της υγιούς επιχειρηματικότητας, η ενίσχυση των προσπαθειών των επιχειρήσεων για βελτίωση της παραγωγικότητας, για επέκταση της παραγωγικής τους ικανότητας και αναβάθμιση της ποιότητας της παραγωγής τους, αποτελεί τη μόνη αναπτυξιακή στρατηγική που μπορεί να φέρει την ανάκαμψη της οικονομίας.
4. Το κύριο βάρος των κυβερνητικών πρωτοβουλιών θα πρέπει, από τις πρώτες ημέρες, να στραφεί στην αντιμετώπιση των δύο χρόνιων ελλειμμάτων της χώρας, του εμπορικού και του δημοσιονομικού.
Το πρώτο, προϋποθέτει, ουσιαστική βελτίωση της εθνικής ανταγωνιστικότητας, η οποία, σήμερα, βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της παραγωγής μας απαιτούνται, αναδιάρθρωση της δομής του παραγωγικού ιστού, σε συνδυασμό με την πληρέστερη αξιοποίηση των οικονομιών κλίμακας, βελτίωση του επενδυτικού κλίματος, με την άρση των διάσπαρτων αντικινήτρων, πάταξη της γραφειοκρατίας και απλοποίηση των διαφόρων διοικητικών διαδικασιών, ένταση του υγιούς ανταγωνισμού και καταπολέμηση όσων μονοπωλιακών καταστάσεων επιβιώνουν ακόμη, σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή, άνετη και φθηνή χρηματοδότηση των υγιών και δυναμικών μονάδων.
Το δεύτερο, απαιτεί, εκλογίκευση των δημοσίων δαπανών (μείωση του κράτους, αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των κρατικών πόρων, καταπολέμηση της κρατικής σπατάλης, αξιοκρατική στελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών κ.ά.) και αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής (ηλεκτρονικές διασταυρώσεις, αντικειμενικά εισοδηματικά τεκμήρια, πάταξη της διαπλοκής, συστηματικότεροι και έγκαιροι έλεγχοι φορολογικών δηλώσεων και, κυρίως, ριζικός εκσυγχρονισμός του φοροελεγκτικού και φοροεισπρακτικού μηχανισμού μας). Με την πολιτική αυτή επιτυγχάνεται, χωρίς παρενέργειες, η ταχεία αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους που αποτελεί το κύριο εμπόδιο στην άσκηση μιας δυναμικότερης αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής.
5. Σκόπιμη θεωρούμε την προώθηση δυναμικότερης ισορροπίας και συνεργασίας ανάμεσα στα μικρά και μεσαία επιχειρηματικά μας μεγέθη και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Στο χώρο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων υπάρχουν αρκετές μη βιώσιμες και παρασιτικές μονάδες, κρατικοδίαιτες σε μια μεγάλη έκταση και εσωστρεφείς, που δεν έχουν θέση σε ένα σύγχρονο, ανταγωνιστικό, παραγωγικό σύστημα. Υπάρχει, όμως, και ένα πλήθος βιώσιμων και δυναμικών μονάδων που, καινοτομούν, αξιοποιούν προηγμένη τεχνολογία και σύγχρονες μορφές οργάνωσης, ερευνούν ξένες αγορές και διεισδύουν εμπορικά σ' αυτές διευρύνοντας τις εξαγωγές μας, την απασχόληση, τα συνολικά φορολογικά έσοδα. Πρόκειται για επιχειρήσεις που θα πρέπει να ενισχυθούν στην προσπάθειά τους για ουσιαστικότερη συμμετοχή της χώρας στο διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι, παράλληλα με την ενθάρρυνση επενδυτικών πρωτοβουλιών για τη δημιουργία μεγάλων επιχειρηματικών μονάδων, «εθνικών πρωταθλητών» με διεθνή εμβέλεια.
6. Ιδιαίτερη σημασία, τέλος, θα πρέπει να αποδοθεί στην προστασία της υγιούς επιχειρηματικότητας από άδικες και συκοφαντικές επιθέσεις. Γενικεύσεις κατηγοριών, με αφορμή καταδικαστέες αντικοινωνικές συμπεριφορές ελάχιστων μεμονωμένων επιχειρηματιών, είναι απαράδεκτες και δε συμβάλλουν στην αναγκαία, για την έξοδο από την κρίση, κινητοποίηση όλων των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου και στην ευόδωση των πρωτοβουλιών για την προσέλκυση ξένων επιχειρηματικών κεφαλαίων.
Πηγή: ΚΕΕΕ
